Lindsey Black: Story Behind a picture

Lindsey Black: Story Behind a picture: "A women is deep in thought. Thinking of the days of happiness and free from worries. All that freedom was lost in about a day. So much press..."

Franz Kafka - Metamorphosis

THE VENETIAN CARNAVAL-ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ

Vivaldi - Four Seasons (Winter)

and33 ΠΝΟΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ: ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ

and33 ΠΝΟΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ: ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ

and33 ΠΝΟΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ: ΤΡΕΜΟΝΤΑΣ Η ΣΙΩΠΗ#links

"Πλατεία Σαν Μάρκο"

Εξακολουθώ να θωπεύω
το σχήμα του κενού
που άφησες
στην άβολη αναχώρησή σου.
Ξύλο το χέρι σου
και το αρχαϊκό χαμόγελό σου
δυο σταγόνες αίμα,
του παρελθόντος χρωστική.
Στο δίλημμα,
μ’ αγάπησες και έφυγες
ή δε μ’ αγάπησες και έμενες
τραβώ γραμμή.
Η λογική των δακτύλων μου
που αναλύει το τέλος μας,
οριστικά καταργεί
τη λογική του νου.
Στην μέση της πλατείας
η μεγάλη κυρία
ντυμένη μαρκησία
κάτω απ’ τη μάσκα της,
ζητιανεύει αγάπη.
Καθώς πέφτουν οι φθίνοντες
ήχοι των λόγων σου,
γελά με περιφρόνηση
για τα νομίσματα που άφησες
στη νοσηρή σου ανταλλαγή.
Πίσω σου, σέρνονται ανάκατα
οι σπασμένες σου, άνευ νοήματος
λέξεις σου
κι οι ήχοι του καρναβαλιού!

7/3/2010

Άννα Σ. Λαζαρίδου



href="http://and33andreas.blogspot.com/2011/03/blog-post.html#links">and33 ΠΝΟΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ: ΤΡΕΜΟΝΤΑΣ Η ΣΙΩΠΗ#links

Ο Σον Κόνερι απαγγέλει την Ιθάκη του Καβάφη

Κ.Π Καβάφης - Όσο μπορείς (απαγγελία: Σ.Στρατηγός)

Όσ' άστρα γύρω βρίσκονται - Σαπφώ / Οδυσσέας Ελύτης

Poso polu s agapisa+ Marina twn braxwn

πολύ ποσο πολύ
πόσο πολύ σ' αγάπησα
πόσο πολύ σ' αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις
απ τη ζωη απ τη ζωή
απ τη ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες και χάθεις
καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά
Πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις
Ελυτης
Κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
και γω πως θα ξανάρθεις
εσύ του πρώτου ονείρου μου γλυκήτατη πνοή
αιώνια θα το τραγουδώ
αιώνια θα το τραγουδώ και συ δεν θα το μάθεις
πως οι στιγμές που μου δωσες αξίζουν μια ζωή
Πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Μα πού γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους.
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της χίμαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Πού είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια
Μα πού γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σου' λεγα να μετράς μες στο γδυτό νερό τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων

'Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.

'Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων

- Μα πού γύριζες

Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα
βότσαλα
'Ηταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ' όνομά
του
'Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας
'Ακουσε ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
'Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι,
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές

'Η για να πας καβάλα στο μαίστρο.

Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.

and33 ΠΝΟΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ: ΛΥΠΗΜΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

and33 ΠΝΟΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ: ΛΥΠΗΜΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Odysseas Elytis - Sta xtimata vadisame olh mera

"Ομορφη Πολη" Edith Piaf σε μουσικη Θεοδωρακη

Μάνος Χατζιδάκις "απόκοσμος"

ΑΠΟΚΟΣΜΟΣ
UNCANNY
από "Τα τραγούδια της αμαρτίας"
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία: Ανδρέας Καρακότας
Πιάνο: Ντόρα Μπακοπούλου
Τα φωτογραφικά πορτρέτα είναι του Μιχάλη Ηλιού και προέρχονται από το βιβλίο του "Άγιοι της πλατείας Ομονοίας στο παράθυρό μου", εκδόσεις Futura
ΑΠΟΚΟΣΜΟΣ
Κάνε το σώμα μου φωλιά
Για κάθε σου μεράκι
Για να κουρνιάζουν μέσα μου
Τα όνειρά σου
Υπάρχει τόση αφθονία λουλουδιών
Γιατί λοιπόν παραπονιούνται οι μέλισσες;
Είσαι υπόκοσμος
Είμαι απόκοσμος
Καινούριο χιόνι πέφτει
Επάνω στο παλιό
Κι άλλες νιφάδες βιάζονται να γίνουν λάσπη
Όσο σε λατρεύω τόσο διαφθείρεσαι
Κάτι ξέραν οι αρχαίοι
Που λάτρευαν αγάλματα
Είσαι υπόκοσμος
Είμαι απόκοσμος
Απόψε η νύχτα στόλισε το πάρκο
Με τα πιο διαλεχτά καθάρματά της
Θανάση γιατί έκοψες το άλφα από μπροστά
Για ένα γράμμα χάνεις την Αθανασία

Ντίνος Χριστιανόπουλος - Το φιλί

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Μάνος Χατζιδάκις "έρωτας - σονέτο"

Μάνος Χατζιδάκις "νυχτερινό γ - In memoriam"

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ Γ (In memoriam)
NOCTURNAL III (In Memoriam)
Στίχοι: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία: Ανδρέας Καρακότας
Φωτογραφίες: Στάθης Ορφανός
Ο Στάθης Ορφανός γεννήθηκε στο Greensboro της Βόρειας Καρολίνας από γονείς έλληνες. Μεγάλωσε στην Ελλάδα μέχρι το 1949 και αργότερα μετακόμισε στο Connecticut με τους γονείς του. Το 1960 γνωρίζει τον σύντροφο του και ιδρύουν τις εκδόσεις Sylvester& Orphanos. Φωτογράφισε μεγάλες προσωπικότητες πολιτικών, συγγραφέων και καλλιτεχνών των τελευταίων δεκαετιών. Η σειρά φωτογραφιών του για τα ποιήματα του Καβάφη ανήκει στις πιο εμπνευσμένες δουλειές του.

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ Γ (In memoriam)
NOCTURNAL III (In Memoriam)

Αίμα στη χλαίνη αίμα στο χορτάρι,
αίμα στο επικίνδυνο φεγγάρι.
Το επικίνδυνο φεγγάρι θα χαθεί,
το χορτάρι κι αυτό θα μαραθεί.

Μα στην καθημερινή σου χλαίνη
ανθός αμάραντος το αίμα μου
θα μένει.

Masters of Photography | Beauty ~ A Way of Life | Horst P. Horst

Masters of Photografy
Beauty ~ A Way of Life | Horst P. Horst (1906 - 1999)

Italian: http://it.wikipedia.org/wiki/Horst_P....
http://www.undo.net/cgi-bin/openframe...
English: http://en.wikipedia.org/wiki/Horst_P....
German: http://de.wikipedia.org/wiki/Horst_P....
French: http://fr.wikipedia.org/wiki/Horst_P....

Web site: http://www.horstphorst.com/

Personalities: at 0:57 Ginger Rogers; at 1:20 Coco Chanel; at 5:23 Edith Sitwell; at 6:22 Yves Saint Laurent; at 6:27 Luchino Visconti

Pictures at 7:01 and 7:24 Horst P. Horst, portraits by Stathis Orphanos

Music: Things we lost the way, by Dakota Suite
http://www.dakotasuite.com/dakota_sui...
Ensemble Jean Philippe Goude / Market Diktat song (Quintette à cordes) from CD "Aux solitudes"
http://jphgoude.free.fr/

WILLIAM BLAKE: The Greatest Visionary Artist of All.

goran bregovic - lullaby ( pictures of the world )

Η Έκθεση ''Τoulouse Lautrec'' στο Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ.




Χορεύτριες, τραγουδίστριες, πόρνες και αρτίστες πέρασαν στην αθανασία χάρη στην τέχνη του αριστοκράτη ζωγράφου της Μονμάρτρης. Έκθεση με 170 έργα του Τουλούζ-Λοτρέκ (Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa) στη Θεσσαλονίκη μας οδηγεί σε αυτόν τον θηλυκό κόσμο της belle epoque.


Από την πόρνη ως τη βεντέτα του Καφέ Σαντάν, από την εργάτρια ως την ηθοποιό και σε ορισμένες περιπτώσεις από την αστή κυρία μέχρι την αριστοκράτισσα, ο Τουλούζ-Λοτρέκ είναι ο κατ΄ εξοχήν ζωγράφος γυναικών, στην ψυχή των οποίων προσπαθεί να διεισδύσει παραμένοντας προσεκτικός στη μορφή του προσώπου.

Ο Λοτρέκ παρέδωσε στην ''αθανασία'', μεταξύ άλλων, την περίφημη χορεύτρια Ζαν Αβρίλ (Jane Avril), την κονφερασιέ-τραγουδίστρια Υβέτ Γκιλμπέρ (Yvette Guilbert), τη σπουδαία τραγουδίστρια και χορεύτρια Μαρσέλ Λεντέρ (Marcelle Lender), την επίσης χορεύτρια και τραγουδίστρια Μέι Μίλτον (May Milton), τη σπουδαία ηθοποιό, που ντυνόταν σχεδόν πάντα ανδρικά στη σκηνή, Ρεζάν, το πανέμορφο μοντέλο Μίσια Νατανσόν (Misia Natanson) και την τραγουδίστρια Μέι Μπελφόρ (May Belfort), η οποία ντυνόταν σχεδόν πάντοτε στα καμπαρέ σαν μωρό και τραγουδούσε στίχους με ερωτικά υποννοούμενα, κρατώντας πάντα στα χέρια της ένα γατάκι.


''Χάρη στην αγάπη του για τη γυναίκα, ο Τουλούζ-Λοτρέκ παραδίδει στην “αθανασία” καλλιτέχνιδες, χορεύτριες, ηθοποιούς, μοντέλα, τραγουδίστριες και αμέτρητα κορίτσια της νύχτας που σήμερα θα είχαμε ξεχάσει'', αναφέρει η κυρία Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά, επιμελήτρια της έκθεσης ''Τoulouse Lautrec'' που διοργανώνεται στο Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

''Ξεκινώντας από τη μητέρα του, στα χέρια τής οποίας πέθανε αλκοολικός και συφιλιδικός σε ηλικία μόλις 37 ετών, λέγοντάς της “Εσύ μητέρα, καμία άλλη, παρά μόνο εσύ”, ο Τουλούζ-Λοτρέκ προέβαλλε καθ΄ όλη τη διάρκεια του έργου του με μεγάλη δύναμη και ευαισθησία τη γυναικεία φιγούρα'', εξηγεί η κυρία Βουτυρά. ''Πολλές από τις “μούσες” του παραδόθηκαν ως τις ημέρες μας με τα ψευδώνυμά τους, αγαπημένη συνήθεια της εποχής'', προσθέτει η κυρία Βουτυρά. ''Ο λόγος για τη σπουδαία αργεντινή τραγουδίστρια Πολέρ (πολική) και για το μοντέλο Κρόκσι (τραγανή) Μαργκέν, φιλενάδα ενός φίλου του που δούλευε ως μοντέλο σε κατάστημα καπελούς της Μονμάρτρης''.

Σύμφωνα με την κυρία Βουτυρά, τέλος, η προσήλωση του Λοτρέκ στη γυναίκα αναδύεται και μέσα από το πορτρέτο της ''Επιβάτιδος της καμπίνας 54'', της οποίας ποτέ δεν έγινε γνωστό το όνομα. Ο λόγος για τη γυναίκα την οποία ο Λοτρέκ ερωτεύτηκε και ακολούθησε με το πλοίο από Χάβρη προς Λισαβόνα χωρίς να της μιλήσει ποτέ. ''Με ιδιαίτερη συμπάθεια και ανθρωπιά, τέλος, ο Λοτρέκ μας παραδίδει τις πόρνες της Μονμάρτρης. Την κούραση, την απογοήτευση και την προσπάθειά τους να κρατηθούν στον αγώνα της ζωής υπό τον τίτλο “Τα κορίτσια της χαράς”''.





Σε μπαρ και σε μπορντέλα
Οι γονείς του,ο κόμης Αλφόνς ντε Τουλούζ-Λοτρέκ (Alphonse de Toulouse-Lautrec) και η κόμισσα Αντέλ (Adèle) ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τη ροπή προς την τέχνη του γιου τους Ανρί ντε Τουλούζ- Λοτρέκ.

Τελικά αποφάσισαν ότι αυτή είναι άλλη μια ''ιδιορρυθμία'' του παιδιού τους· που ύστερα από δύο σοβαρά ατυχήματα και με μια εκ γενετής ατροφία των ποδιών κατέστη ουσιαστικά ανάπηρος: τα πόδια του σταμάτησαν να αναπτύσσονται φυσιολογικά εν αντιθέσει με το υπόλοιπο σώμα του που δεν ξεπέρασε ποτέ το ενάμισι μέτρο.

Με μεγάλη απροθυμία για αυτόν τον γιο που δεν του έμοιαζε καθόλου,ο πατέρας του τον έστειλε στο ατελιέ των Λεόν Μπονά (Léon Joseph Florentin Bonnat) και Φερνάν Κορμόν (Fernand Cormon). Ήταν η αρχή ενός ταξιδιού δημιουργικού, παρακμιακού και καταστρεπτικού που θα τοποθετούσε τον Τουλούζ- Λοτρέκ στο πάνθεον των μεταϊμπρεσιονιστών και θα τον συνέδεε άρρηκτα με τη νυχτερινή ζωή της εποχής του: της belle epoque.

Το 1887, σε ηλικία 23 ετών, ο δύσμορφος αριστοκράτης φθάνει στη Μονμάρτρη (Montmarte), τόπο που συχνάζουν εργάτες, έμποροι, κακοποιοί, νταβατζήδες, πόρνες και ένα μποέμικο πλήθος καλλιτεχνών. Τόπο γεμάτο από μπορντέλα, καμπαρέ και κλαμπ, όπως τα Le Chat Νoir (Ο Μαύρος Γάτος), Le Lapin Αgile (Το Σβέλτο Κουνέλι), La Cigale (Τo τζιτζίκι) και φυσικά το Le Μoulin Rouge (Ο Κόκκινος Μύλος).

Ο Τουλούζ-Λοτρέκ νοικιάζει ένα διαμέρισμα πίσω από ένα νεκροταφείο και γίνεται ταυτόχρονα παρατηρητής και συμμέτοχος του καλλιτεχνικού αλλά και σκοτεινού lifestyle της εποχής. Προς αναζήτηση θεμάτων, περιφέρεται σε δρόμους και αλέες, σε μπαρ και μπορντέλα, ενώ οι γυναίκες, το φαγητό και το ποτό γίνονται η καθημερινή του διαφυγή από την ευαίσθητη ψυχική και σωματική του κατάσταση.





''Toulouse-Lautrec''
Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
Αγ. Δημητρίου 159Α, 546 36, Θεσσαλονίκη

Διάρκεια:
15 Οκτωβρίου 2010-30 Ιανουαρίου 2011

Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή: 09.00-14.00
Δευτέρα, Τετάρτη: 09.00-14.00 & 17.00-21.00
Σάββατο-Κυριακή: 10.00-18.00.
www.th.auth.gr/teloglion

Στοιχεία από: Το Βήμα, Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.

epirotica: Η Έκθεση ''Τoulouse Lautrec'' στο Τελλόγλειο Ιδρυμ...

epirotica: Η Έκθεση ''Τoulouse Lautrec'' στο Τελλόγλειο Ιδρυμ...: "Χορεύτριες, τραγουδίστριες, πόρνες και αρτίστες πέρασαν στην αθανασία χάρη στην τέχνη του αριστοκράτη ζωγράφου της Μονμάρτρης. Έκθεση με 1..."

opencalendar.gr: Εκθεση 'Toulouse Lautrec' στο Τελλόγλειο

opencalendar.gr: Εκθεση 'Toulouse Lautrec' στο Τελλόγλειο

Akhenaten, King Tut, and the Shock of the New: Carlos Conversations

Η πτώση
Όμως ο Aκχενατόν δεν έζησε αρκετά ώστε η θρησκευτική επανάσταση να προλάβει να ριζώσει. Πέθανε τον δέκατο έβδομο χρόνο της βασιλείας του, αποκαρδιωμένος από το θάνατο της μητέρας του, της γυναίκας και πολύτιμης συμμάχου του Νεφερτίτης και μιας από τις έξι κόρες του. Οι νεαροί διάδοχοί του Σμενκαρέ και Τουταγχατόν –που σύντομα άλλαξε το όνομά του σε Τουταγχαμών– δεν είχαν το σθένος να αντισταθούν στις πιέσεις του αποδυναμωμένου αλλά ισχυρού ακόμη ιερατείου του Άμωνα. Λίγο μετά το θάνατό του, ο Aκχενατόν χαρακτηρίστηκε «καταραμένος», η πρωτεύουσά του εγκαταλείφθηκε, τα κτίσματά του καταστράφηκαν και το όνομά του διαγράφτηκε από τα επίσημα αρχεία του κράτους. Η λατρεία του Aτόν συνεχίστηκε μερικά χρόνια ακόμη. Όμως χωρίς την υποστήριξη ενός ισχυρού ιερατείου, σύντομα ξεχάστηκε. Ωστόσο, τούτη η πρώιμη ρίζα του ενοθεϊσμού πολύ αργότερα θα βρει το δρόμο της ως ιδεολογία της ανθρώπινης φυλής στην ιστορία της εξέλιξης των θρησκειών.

Σημειώσεις
1.↑ Ο πατέρας του Τουταγχαμών είναι αυτός του οποίου η μούμια φέρει τον κωδικό KV55, και είναι βιολογικός γιός του Αμένοφη του Γ' και της Τίγιε. Ο λόγος που δεν μπορεί κάποιος να είναι απόλυτα βέβαιος για αυτό, έχει να κάνει με τις ελάχιστες πληροφορίες που είναι γνωστές για τον Φαραώ Σμενκαρέ, που φέρεται να κυβέρνησε λίγο μετά τον Ακενατόν, και θα μπορούσε να είναι αδελφός του Ακενατόν.
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Τα Κοινά έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Ακενατόν
Ανακτήθηκε από "http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%8C%CE%BD"
Κατηγορία: Φαραώ της 18ης Αιγυπτιακής Δυναστείας

U2 - Unchained Melody

Bono - Dreaming With Tears In My Eyes

Ο Τόλης Νικηφόρου διαβάζει 10 ερωτικά ποιήματα

The Black Paintings by Francisco Goya

Goya - The Black Paintings

Rome, Italy: Borghese Gallery

Florence, Italy: Uffizi Gallery

RESPIGHI: Siciliana and Italiana - Paintings By "CARAVAGGIO"

Caravaggio

Amedeo Modigliani

Jan Garbarek - In Praise Of Dreams

Victor Jara A Desalambrar

Octavio Paz Piedra de sol 5.wmv

Octavio Paz Piedra de sol 4.wmv

Octavio Paz Piedra de sol 3.wmv

Octavio Paz Piedra de sol 3.wmv

Octavio Paz Piedra de sol 2.wmv

Octavio Paz Piedra de sol 1

OCTAVIO PAZ-ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Καλή χρονιά!

Να πιούμε το πικρό ποτήρι μας εύχεται ο καινούριος χρόνος!

Πάγκαλος: «Ο κοπρίτης που μπαίνει στο Δημόσιο, παραμένει κοπρίτης μια ζωή»(ΝΕΑ)

01/01/2011 Πάγκαλος: «Ο κοπρίτης που μπαίνει στο Δημόσιο, παραμένει κοπρίτης μια ζωή»(ΝΕΑ)

Βολές κατά του «πελατειακού» συστήματος που έχει καθιερωθεί στη χώρα μας εξαπέλυσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, κάνοντας ιδιαίτερα αιχμηρά σχόλια για όσους διορίζονταν στο Δημόσιο. «Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί», ανβέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Πάγκαλος. «Έπεσε έξω το Δημόσιο» Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής», ο Θ. Πάγκαλος υποστηρίζει ότι «έπεσε έξω το Δημόσιο», προσθέτοντας: «Το 75% των δαπανών του Δημοσίου είναι οι μισθοί και οι συντάξεις. Δανειστήκαμε για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις σε υπαλλήλους που προσλαμβάναμε απλώς και μόνο για να πάρουμε την ψήφο τους (…). Μας τρομάζουν η αλήθεια, η αντικειμενικότητα, η αξιοκρατία. »Να περάσουν οι αξιότεροι στο Δημόσιο, να γίνει και η ζωή όλων μας πιο εύκολη (…). Έχει αλλοιωθεί αυτή καθαυτή η έννοια της απόλυσης. Τι θα πει, ας πούμε, ''απελύθη ο έχων σύμβαση ορισμένου χρόνου''; Δεν απελύθη. Επήλθε ο ορισμένος χρόνος», υπογραμμίζει. Να καταργηθεί ο σταυρός προτίμησης Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τάσσεται υπέρ της πλήρους κατάργησης του σταυρού προτίμησης στις εκλογές, εκτιμώντας πως «αν δεν ξεμπλέξουμε με τον σταυρό προτίμησης, στην ουσία μεταρρύθμιση δεν θα κάνουμε και θα είναι απλώς μία από τα ίδια». Παράλληλα, ο κ. Πάγκαλος επιμένει στη φράση του «Μαζί φάγαμε τα λεφτά», που έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων: «Η φράση μου είναι ''μαζί φάγαμε τα λεφτά μέσα στο πλαίσιο ενός φαύλου συστήματος πολιτικής πελατείας με αθρόους διορισμούς στο Δημόσιο''. Αυτή είναι. Τελεία. Αλλά ορισμένοι δημοσιογράφοι δεν είναι σε θέση ούτε ως την τελεία να πάνε. Στη φράση αυτή επιμένω, κατά λέξη βεβαίως». Όσον αφορά στις αντιδράσεις του κόσμου για την πολιτική της κυβέρνησης και τα επώδυνα μέτρα που έχει λάβει, ο αντιπρόεδρος απαντά με το ερώτημα αν υπάρχει άλλη πολιτική, ενώ χαρακτηρίζει εφιαλτικό το σενάριο χρεοκοπίας της χώρας. «Η επιλογή λοιπόν που μερικοί υπερπατριώτες επαγγέλλονται, δηλαδή να γυρίσουμε στη δραχμή και να μην πληρώσουμε τα χρέη μας -και να δηλώσουμε μάλιστα ότι δεν τα πληρώνουμε- διότι δεν δεχόμαστε να υποταχθούμε σε υποδείξεις αυτών που μας δανείζουν, οδηγεί σίγουρα στην οικονομική απομόνωση της χώρας. Με την επιμονή να διεκδικούμε το δικαίωμα εμείς μόνοι σε όλον τον κόσμο να δανειζόμαστε, να ζούμε ανετότερα απ΄ ό,τι μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας και μετά να τρώμε τα λεφτά των ξένων και να μην τα επιστρέφουμε, τότε θα γίνουμε μια Αλβανία χωρίς το κομμουνιστικό καθεστώς». Αναφερόμενος στις αντιδράσεις που παρατηρούνται στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, η οποία -κατά την ερώτηση που του απευθύνεται- μοιάζει με «καζάνι που βράζει», ο κ. Πάγκαλος απάντησε: «Τα καζάνια που βράζουν τα έχω δει εγώ να βράζουν 30 χρόνια τώρα. Ο Τύπος δεν αρέσκεται στην ουσία των πραγμάτων, τον ενδιαφέρουν κυρίως οι συγκρούσεις προσώπων, αν είναι δυνατόν στο ίδιο κόμμα». «Μπορεί να καταψηφίσεις ένα συγκεκριμένο επί μέρους νομοσχέδιο, αν και είσαι κυβερνητικός βουλευτής, αν όμως αμφισβητείς τη βασική πολιτική της κυβέρνησης την οποία υποτίθεται ότι το κόμμα σου στηρίζει, τότε πώς είναι δυνατόν να ανήκεις σε αυτό το κόμμα» διερωτάται. «Μόνος ουσιαστικός συνομιλητής ο ΛΑ.Ο.Σ.» Ο Θεόδωρος Πάγκαλος καταλογίζει στη Νέα Δημοκρατία απουσία σοβαρής επιχειρηματολογίας και αντιπολιτευτικής πρότασης, ενώ εξαπολύει δριμεία επίθεση στο Συνασπισμό και τον Αλέξη Τσίπρα. «Με την αντιπολίτευση δεν μπορούμε δυστυχώς να έχουμε μια ουσιαστική αντιπαράθεση. Η κυρία Παπαρήγα ονειρεύεται μια Σοβιετική Ένωση (τη συγχωρεμένη). Ο δε Συνασπισμός του κ. Τσίπρα είναι ένα συγκρότημα το οποίο συναναστρέφεται τρομοκρατικές ομάδες και κατά καιρούς δίνει και μαθήματα με περισσή αναίδεια και αμετροέπεια», αναφέρει. «Ο μόνος ουσιαστικός συνομιλητής μας είναι ο ΛΑΟΣ. Οι μόνοι που κάνουν σοβαρή αντιπολίτευση. Λυπάμαι που το λέω. Όπως ξέρετε, η αντίθεσή μου με τον ΛΑΟΣ είναι τεράστια, πρέπει όμως να δούμε τα πράγματα όπως είναι», αναφέρει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Τέλος, ερωτώμενος αν θα είναι και πάλι υποψήφιος στην περιφέρεια Αττικής, ο κ. Πάγκαλος απαντά: «Δεν ξέρω αν θα είμαι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Ως τότε το κόμμα θα λειτουργήσει, θα κάνει τις επιλογές του, θα χαράξει γραμμές. Εγώ είμαι 30 χρόνια σε αυτή την εκλογική περιφέρεια, δεν έχω καμία διάθεση να αλλάξω. Δεν είμαι ισόβιος ούτε αναντικατάστατος». Αντιδράσεις από Κ.Κ.Ε. και ΣΥΝ «Φαίνεται ότι ο κ. Πάγκαλος έχει αποκτήσει εμμονή. Θεωρεί ότι, συκοφαντώντας τον Συνασπισμό με γραφικότητες, βγαίνει στον αφρό της επικαιρότητας», σχολίασε ο γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ, Δ. Βίτσας, αναφερόμενος στις δηλώσεις του κ. Πάγκαλου. «Τι να απαντήσει κανείς σε επαγγελματίες αντικομμουνιστές;» ήταν το σχόλιο της Γ.Γ. της ΚΕ του Κ.Κ.Ε. Αλέκας Παπαρήγα.

31/12/2010 Τα πρόσωπα της χρονιάς(ΠΟΝΤΙΚΙ)

31/12/2010 Τα πρόσωπα της χρονιάς(ΠΟΝΤΙΚΙ)

Γελοίος Γράφων Την ιστορία τη γράφουν οι λαοί, την υπογράφουν όμως οι ηγέτες. Οι 300 υπερασπίστηκαν τις Θερμοπύλες, κι όμως μνημονεύουμε μοναχά τον Λεωνίδα. Το πνεύμα των καιρών ενσαρκώνεται κάθε φορά στον Έναν, αυτόν που ξεχώρισε…’’(Πω πω εισαγωγή… Έγραψα! ). Αυτό είναι το τοπ τεν του δυο χιλιάδες τεν! 10. Ανδρέας Λοβέρδος. Ο μεγάλος μας ηθοποιός επιβεβαίωσε  περίτρανα ότι σε καιρούς κρίσης οι Τέχνες ανθούν. Συγκλονιστικές ερμηνείες από ένα ιερό τέρας της Υποκριτικής. 9. Αλέκος Αλαβάνος .Ο Μπέντζαμιν Μπάτον της παγκόσμιας Αριστεράς. Απέδειξε πως η πορεία του χρόνου αντιστρέφεται. Στα 25 ευρωβουλευτής, στα 60 του εξεγερμένος ηγέτης της εξωκοινοβουλευτικής, αντισυστημικής και άλλα πεντασύλλαβα, Αριστεράς. 8. Αντώνης Σαμαράς. Αναμετρήθηκε δύο φορές με το Θηρίο και βγήκε αλώβητος με μόνο εφόδιο την θέληση και μια σκελίδα σκόρδο. Η πορεία του ηγέτη της απαξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει το Underworld να μοιάζει παιδικό παραμύθι. 7. Γιώργος Καρατζαφέρης. Οι  άψογα εκτελεσμένες κωλοτούμπες του αέρινου ακροβάτη, κόβουν την ανάσα ακόμα και του πιο ψύχραιμου θεατή. Όταν απογειώνεται κανείς δεν μπορεί να μαντέψει που θα προσγειωθεί! Στην Αγία Σοφία, στο Μαξίμου ή στο σβέρκο Πακιστανού φαναριώτη; 6. Γιάννης Φετφατζίδης. Άσχετο, αλλά είμαι κοντός και γαύρος, οπότε ταυτίζομαι και τον γουστάρω. 5. Μανόλης Καψής. Έκανε τον Γιάννη Πρετεντέρη να φαντάζει αρθρογράφος της Πράβντα…Άξιος. 4. Πράσινος βουλευτάκος. Άπιαστος! Στα καφενεία φουσκώνει σαν παγώνι, στα κανάλια κελαιδά σα γαλιάντρα, στην Βουλή ψηφίζει σαν κότα. 3. Ανώνυμος ο Απεργός. Στυγνός εκτελεστής συμβολαίων θανάτου. Μεταμφιεσμένος πότε σε υψηλά αμειβόμενο ναυτεργάτη, πότε σε βολεμένο λεωφορειατζή, δίνει τη χαριστική βολή στην φουκαριάρα την αγορά τουλάχιστον 2 με 3 φορές τη βδομάδα. 2. Γιώργος Παπανδρέου. Επαναστάτης του αυτονόητου. Αδιανόητο: Σάρωσε τα πάντα κι όμως  κάποιοι τον αποκαλούν ακόμα «Γιωργάκη». Σπουργίτι μέσα σε σμήνος αετών. Όχι άλλο κάρβουνο! 1. Ο άνθρωπος του μόχθου. Πιστεύει ακράδαντα ότι «μαζί τα έφαγε», κι αναρωτιέται γιατί ακόμα πεινάει. Πήγε το εγγονάκι του στον Πετσάλνικο για να καταθέσει το χαρτζιλίκι του στο «ταμείο εθνικής σωτηρίας». Πατριώτης με «Μ» κεφαλαίο.

Παλιό ποίημα

Περιφρουρημένος από επίμονες αναμνήσεις, ανεβαίνω με βήματα μεγάλα την κλίμακα της μουσικής. Επάνω στις κρυστάλλινες κορυφές, το φως αφήνει τα ρούχα του να πέσουν. Στην είδοδο δυο πίδακες αναπηδούν, με χαιρετούν, λυγίζουν τα φλύαρα λοφία τους, σβήνουν μ' ένα μουγκρητό συγκατάθεσης. Στόμφος γεμάτος υποκρισία. Μέσα σε δωμάτια με πορτρέτα, κάποιος που ξέρω βγάζει μια πασιέντζα αρχινισμένη στα 1870, κάποιος που μ' έχει ξεχάσει γράφει γράμμα σε φίλο που δεν έχει ακόμα γεννηθεί. Πόρτες, χαμόγελα, ήρεμα βήματα, κρυφομιλήματα, διάδρομοι εκεί που το αίμα προχωρεί στο ρυθμό πένθιμων τυμπάνων. Στο βάθος, στο τελευταίο δωμάτιο, το φως το αχνό της λάμπας του πετρελαίου. Αυτό το φως μιλάει, ηθικολογεί, πιάνει συζητήσεις με τον ίδιο του τον εαυτό. Μου λέει πως κανένας δεν θα έρθει, πως η ελπίδα έσβησε, πως ήρθε πια η ώρα να τα διαγράψω όλα και να πηγαίνω για ύπνο. Μάταια φυλλομετρώ τη ζωή μου. Το πρόσωπό μου ξεκολλά απ' το πρόσωπό μου και πέφτει μέσα μου, σαν ένα σιωπηλό φρούτο που σάπισε. Ούτε ένας ήχος, ούτε ένας στεναγμός. Και ξαφνικά, αναποφάσιστος μέσα στο φως, ο αρχαίο πύργος που αναγέρθηκε μεταξύ χτές και αύριο. Θυμάμαι, θυμάμαι καλά τη σκάλα, τα φαγωμένα σκαλοπάτια, τη ναυτία και τον ίλιγγο. Εδώ έκλαψα, εδώ τραγούδησα. Μ' αυτές τις πέτρες σ' έφτιαξα, πύργε των φλογερών και μπερδεμένων λέξεων, σωρέ από στραπατσαρισμένα γράμματα. Όχι. Μείνε αν θες, για ν' αναλογιστείς αυτό που υπήρξε. Εγώ φεύγω να βρώ τι είμαι, αυτό που ήδη αρχινάει να είναι, ο απόγονος και πρόγονος μου, ο πατέρας μου και γιός μου, ο διαφορετικός όμοιός μου. Ο άνθρωπος αρχίζει εκεί που πεθαίνει. Πηγαίνω στη γέννησή μου.

Οκτάβιο Παζ

Η πέτρα του ήλιου