Πρωσοποκρατούμενη εορτή.

Από το σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη έχω τη δυνατότητα να βλέπω την εξέδρα των επισήμων της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου. Η ερημιά που παρατηρώ είναι θλιβερή. Είναι σαν να πήραν τη γιορτή και να την πήγαν στο κρατητήριο. Ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τις παρελάσεις, η παρέλαση από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είχε το στοιχείο της γιορτής. Γιόρταζε ο κόσμος και ο

ι πατεράδες κατέβαζαν τα παιδιά τους με τα σημαιάκια να δουν την παρέλαση, στους δρόμους οι άνθρωποι (που κυκλοφορούσαν ελεύθεροι) περπατούσαν γελαστοί και χαρούμενοι. Τίποτα από αυτά δεν υπάρχει σήμερα, κόσμος δεν κυκλοφορεί, κόσμος δεν γιορτάζει και από πάνω μας πετάει το ελικόπτερο θαρρείς και κηνυγάει τον καταζητούμενο. Γιατί κάποιος είναι καταζητούμενος και αυτός είναι η γιορτή των απλών ανθώπων. Εύλογα ρωτάω: Έχει νόημα τέτοιου είδους εορτή, για ποιούς γίνεται, θα είναι ευχαριστημένος ο πρόεδρος της δημοκρατίας με αυτή την ατμόσφαιρα που εμένα μου θυμίζει Νότια Κορέα και παρελάσεις στην Κίνα; Γιατί δεν τις καταργούν να τελειώνουμε; Μη συνηθίσουν και τα παιδιά μας και νομίζουν ότι έτσι γιορτάζουμε τις εθνικές χαρές;